High School implemented in 2015, 2017 and 2018 together with the Turkish language and literature curriculum has emerged fundamental changes in the education literature in Turkey. The most important of these changes is the adoption of a genus-based approach rather than a chronological-based literature, and the other is the determination of learning areas based on language skills. As a result of these changes, learning areas are not based on literary periods; Reading, writing, speaking and listening skills were created according to. In addition, it was based on the text types of poetry, stories, novels and theater. Depending on this radical change, the design and content of the textbooks should be rearranged and shaped according to the philosophy of the new curriculum. For the study, 50 Turkish language and literature textbooks which have been used since the proclamation of the Republic have been examined. For this purpose, 50 TDE textbook subject area which can be accessed from 1926 starting from a yearly period is selected according to the textbook examination criteria and historically. In this study, the document analysis method which is one of the qualitative research designs was used and the findings were evaluated according to the descriptive analysis principles. In this study, the levels of TDE textbooks used from past to present or similar or contradictory aspects of teaching methods, the distance to the level reached in the teaching of Turkish language and literature and the ability to gain basic competences were examined. Based on this study, the historical development of Turkish language and literature textbooks is tried to be determined. The textbooks published until 1994 are usually prepared by only one author, there are no visual elements in the textbooks and there are no measurement and evaluation sections. Research results; It is thought that the textbooks to be prepared within the framework of the new education program will contribute to more qualified preparation in terms of teaching and material design principles.

Liselerde uygulanan 2015, 2017 ve 2018 Türk dili ve edebiyatı öğretim programlarıyla birlikte, Türkiye’deki edebiyat eğitiminde köklü değiĢiklikler ortaya çıkmıĢtır. Bu değiĢikliklerden en önemlisi kronolojik temelli bir edebiyat öğretimi yerine türe dayalı bir anlayıĢın benimsenmesi, diğeri de öğrenme alanlarının dil becerileri esas alınarak belirlenmesidir. Bu değiĢimlerin sonucu olarak öğrenme alanları edebî dönemlere göre değil; okuma, yazma, konuĢma ve dinleme becerilerine göre oluĢturulmuĢtur. Ayrıca baĢta Ģiir, hikâye, roman ve tiyatro olmak üzere metin türlerini esas almıĢtır. Bu köklü değiĢime bağlı olarak ders kitaplarının tasarımı ve içeriği de yeniden düzenlenmeli ve yeni öğretim programının felsefesine göre Ģekillenmelidir. Bu çalıĢmada, öğretim programlarıyla aynı doğrultuda değiĢmesi gereken ders kitaplarının kronolojik olarak incelenmesi amaçlanmıĢtır..
ÇalıĢma için 1926’dan baĢlayarak onar yıllık dönemden ulaĢılabilen 50 TDE ders kitabı konu alanı ders kitabı inceleme ölçütlerine göre ve tarihsel olarak seçilmiĢtir. AraĢtırmada nitel araĢtırma desenlerinden doküman incelemesi yöntemi kullanılmıĢ, elde edilen bulgular betimsel analiz ilkelerine göre değerlendirilmiĢtir.
ÇalıĢmada, geçmiĢten bugüne kullanılan TDE ders kitaplarının öğretim yaklaĢımlarıyla benzeĢen veya çeliĢen yönleri, Türk dili ve edebiyatı öğretiminde ulaĢılan düzeye uzaklık durumları ve temel yeterlilikleri kazandırabilme düzeyleri incelenmiĢtir.
Bu çalıĢmadan hareketle, Türk dili ve edebiyatı dersi kitaplarının tarihsel geliĢimi belirlenmeye çalıĢılmıĢtır. 1994’e kadar basılan ders kitaplarının genellikle tek yazar tarafından hazırlandığı, ders kitaplarında görsel öğelere yer verilmediği, ölçme ve değerlendirme bölümlerinin olmadığı ortaya çıkan sonuçlardan bazılarıdır. AraĢtırma sonuçlarının yeni eğitim programı çerçevesinde hazırlanacak ders kitaplarının öğretim ve materyal tasarımı ilkeleri açısından daha nitelikli hazırlanmasına katkı sağlayacağı düĢünülmektedir.