In this study, it was aimed to examine the relationship between teachers’ perceptions of change fatigue and resistance to change. In the research, it was aimed to reach the teachers working in the Kahta District of Adıyaman Province in the 2020-2021 academic year. The scale prepared for this purpose was applied to 360 teachers online. It has been examined whether there is a differentiation according to the variables of teachers’ age, gender, school type, education level, seniority, working time at school, the location of the school where they work, and taking courses or seminars in the field of change management throughout their professional life. “Change Fatigue” and “Change Resistance Scales” were used. Descriptive survey model, one of the quantitative research methods, was used. Arithmetic mean and standard deviation values for descriptive statistics were calculated. By looking at the normality of the distribution of the data, t-test, ANOVA and correlation analysis were performed. According to the findings obtained in the research, it was concluded that teachers experienced high level of change fatigue and showed moderate resistance to change. A positive and significant relationship was found between teachers’ change fatigue and change resistance levels. The rapid and frequent changes in our education system cause fatigue. It can be said that this fatigue causes emotional reactions and short-term thinking. It can be said that this situation prevents teachers from making healthy decisions about changes and adapting to change, and as a result, it leads to resistance to change. Based on the findings of the study, it can be suggested that changes should be made more frequently.

Bu araştırmada öğretmenlerin değişim yorgunluğu ve değişime direnç konusundaki algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada Adıyaman İli Kahta İlçesinde 2020-2021 eğitim öğretim yılında görev yapan öğretmenlere ulaşılması hedeflenmiştir. Bu amaçla hazırlanan ölçek çevrim içi olarak 360 öğretmene uygulanmıştır. Öğretmenlerin yaş, cinsiyet, okul türü, eğitim durumu, kıdem, okuldaki çalışma süreleri, görev yaptıkları okulun bulunduğu yer ve mesleki yaşantıları boyunca değişim yönetimi alnında kurs ya da seminer alma değişkenlerine göre farklılaşma olup olmadığı incelenmiştir. “Değişim Yorgunluğu” ve “Değişime Direnç Ölçekleri” kullanılmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Betimsel istatistiklere yönelik aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Verilerin dağılımının normalliğine bakılarak t-testi, ANOVA ve korelasyon analizi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin, yüksek düzeyde değişim yorgunluğu yaşadıkları ve değişime orta düzeyde direnç gösterdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin değişim yorgunluğu ile değişime direnç düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Eğitim sitemimizde yaşanan hızlı ve sık değişimler yorgunluğa sebep olmaktadır. Bu yorgunlukta beraberinde duygusal tepkilere ve kısa vadeli düşünmeye sebep olduğu söylenebilir. Bu durumun da öğretmenlerin değişimlerle ilgili sağlıklı kararlar vermesini ve değişime uyum sağlamasını engellediği ve sonuç olarak değişime direnmeye yol açtığı söylenebilir. Araştırmada elde edilen bulgulara dayanarak değişimlerin daha sıklıkta yapılması önerilebilir.